لطفا برای تبادل لینک با ما در سمت راست وبسایت و قسمت پایبن قسمت تبادل لینک اتوماتیک قرار دارد در اونجا با ما تبادل لینک کنید

سرشاخه وهابیت

احمدبن تیمیه در سال 661 ق؛ پنج سال پس از سقوط خلافت بغداد، در حرّان، از توابع شام دیده به جهان گشود و تحصیلات اولیه را تا 17 سالگی در آن سرزمین به پایان برد. ابن کثیر می‌گوید: در سال 667 ق در حالی که ابن تیمیه بیش از شش سال نداشت، مردم حرّان از جمله پدر او، که از علمای بزرگ شهر(شیخ البلد) بود از ترس حمله مغول شهر را ترک کردند و شهاب الدین عبدالحلیم پدر ابن تیمیه به همراه خانواده روانه دمشق شد.(1)  

این كودك همان ‏«احمد بن عبدالحلیم، ابن تیمیه حرّانى‏» است كه آیین وهابیت، در قرن 12 ه بر اساس افكار و آراء او پى‌ریزى گردید.

شناخت عقاید وهابیان در گرو شناخت ابن تیمیه و آراء و عقاید او است. محمدبن عبدالوهاب مؤسس‏ «وهابیت‏» بخشى از عقائد او را گرفت، و قسمت‌هاى دیگر آن را رها كرد و به آن اهمیت نداد. و بدین وسیله فرقه وهابیت را پایه‌ریزی نمود.

ويژگيهاي جامعه منتظر ظهور منجي

ويژگيهاي جامعه منتظر ظهور منجي

بشر از روزي كه پا به عرصه گيتي نهاده در آرزوي يك زندگي اجتماعي خوش و سعادت‌بخش است، و در راه رسيدن به آن تلاش و كوشش مي‌كند و هميشه از جان و دل خواستار يك عصر درخشان و اجتماع صالحي است كه ظلم و تعدّي در آن نباشد. اين خواستة بشر، بي‌هدف و بي‌غايت نيست، ايشان به وسيلة مرشدين طريق حق به آمال خود نايل خواهند آمد.
شيعه در اطاعت از دستورات مؤكّد پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مبنى بر پيروى از اهل بيت او، دست از محمد و آل محمد(صلى الله عليه وآله) برنداشته و همواره در خط امامت حركت نموده است و بيش از يازده قرن است كه از جان و دل با خون و قيام، مهدى آل محمد را طلب مى كند.
موفقيّت حضرت مهدي موعود(علیه السلام) را بايد موفقيت حزب خداپرست و سلسله انبياء و رجال دين محسوب داشت، و پيروزي آن حضرت پيروزي شخصي و فردي نيست. به واسطة نيروي محيّرالعقول آن حضرت، حق بر باطل غلبه كند و دينداري بر بي‌ديني چيره گردد؛ وعده‌هاي همة انبياء جامة عمل مي‌پوشد و هدف و ايده‌آل ايشان تحقق مي‌يابد.
حضرت مهدي موعود(علیه السلام) به واسطة نصرت و تأييدات خداوندي و قدرت خارق‌العادة مقام ولايت، حكومت‌هاي سركش و ستمكار را سرنگون سازد و حكومت توحيد و عدالت را در سراسر جهان تشكيل دهد و همه بدون شك، نداي عدالت خواهي حضرت مهدي موعود(علیه السلام) را اجابت كنند و در پيشبرد هدفش كوشش نمايند.
حضرت مهدي موعود(علیه السلام) مُجري همه نقشه‌هاي پيغمبر اسلام(صلی الله علیه واله) بلكه تمام پيامبران است و پيروزي او پيروزي تمام اديان آسماني است، و آخرين سنگر كفر و بي‌ديني توسط نيروي خارق‌العادة آن جناب مفتوح شده و آرمان بشريت تحقق خواهد يافت.

ویژگی‌های منجی موعود

1. صفات منجی

در میان بشارت‌های موجود کتب آسمانی، برخی از آنها به بیان صفات منجی موعود می‌پردازد؛ از آن جمله می‌توان ویژگی‌های زیر را نام برد:

الف ـ پیشوای مخلوقات و عادل بودن: در کتاب باسک، پیروان در آخرالزمان به ظهور فرمانروای عادلی بشارت داده می‌شوند که پیشوای همه موجودات، اعم از فرشتگان، پریان و آدمیان بوده، زمام همه امور را در اختیار خواهد گرفت:

دور دینی تمام شود به پادشاه عادلی در آخرالزمان که پیشوای ملائکه، پریان و آدمیان باشد؛ حق و راستی با او باشد و آنچه در دریا، زمین‌ها و کوه‌ها پنهان است، همه را به دست آورد و از آسمان‌ها و زمین، آنچه باشد خبر دهد و از او بزرگ‌تر کسی به دنیا نیاید.¹

خَسف در معنی لغوی، يعني فرو رفتن به زمين و به طور كلي دربسياري از نقاط زمین واقع خواهد شد. ولي بعضي از نقاط بالخصوص اسم برده شده و بسياري از آنها پيش از ظهور حضرت صاحب الامر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و برخيمقارن با ظهور و يا بعد از آن است.

حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در حكايت شب معراجبعد از ذكر فتنه ها و فسادها فرمود: در آن هنگام سه خسف روی خواهد داد. خسفي در مشرق و خسفي در مغرب و خسفي درجزيرةالعرب.

حضرت امام باقر(علیه السلام) به جابر بن عبدالله انصاری فرمودند: دست وپا حركت مده تا علاماتي را كه ذكر مي كنم ببيني، از جمله خسف قريه ائي از قراي دمشقكه آن را جابيه نامند.

اميرالمؤمنين علی علیه السلامفرمود: وقتيكه بيرقهاي زرد با ماديانهاي قرمزوارد شام شدند، منتظر خَسفي باشيد در قريه اي از قراي شام كه آن را"خرسنا"گويند، سپس منتظر فرزند جگرخوار يعني سفياني باشيد.

خَسف يا خرابي در مسجد جامع دمشق: عمار ياسر گفت: خسفي در طرف غربي مسجد دمشق واقع شود و ديوار مسجد دمشق خراب گردد.

خَسفي در بلاد جبل: عبدالله بن سنان به حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) عرض كرد: بلاد جبل كجاست كه بر ما روايت شده كه چون امر بر شمابرگردد بعضي از آن خسف خواهد شد؟ فرمودند: در بلاد جبل موضعي است كه بحر گويند و به قم ناميده مي شود. آن معدن شيعيانماست. يعني آنجا خسف نخواهدشد.*1

خسفي در بصره: حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) فرمود: پيش از قيام قائم از جهت زجر بردن مردم از معاصي آتشي درآسمان ظاهر خواهد شد و سرخي كه آسمان را بپوشاند و خسفي در بصره واقع خواهد شد و خونهايي كه در ويريخته شود و خانه ها خراب شود و فنايي كه در اهلش افتد.* اعلام الوری، صفحه 429، نقل از کتاب یاد مهدی(علیه السلام)، تالیف محمد خادمی شیرازی صفحه 179

چهارمین نشانه از علائم حتمى که بعد از ظهور و قبل از قیام حضرت امام زمان(علیه السلام) روی می دهد، از نظر تسلسل زمانى خَسفِ سرزمین بیداء مى‏باشد.

بَیْدا در لغت به معناى دشت هموار، پهناور، خالى از سكنه و آب و علف مى‏باشد. در میان مكه و مدینه سرزمین پهناور و دشت ‏شن‏زارى است كه بَیْدا نام دارد. منظور از خَسفِ بیدا فرو رفتن سپاه عثمان بن عنبثه یا همان سفیانى ملعون در همين سرزمین بَیدا مى‏باشد.

هنگامى كه لشکر سفیانى پس از قتل و غارت در مدينه، در تعقيب حضرت امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف)به سمت مكه حركت مي كند و چون به اين وادي برسند، در آنجا همه لشكر به جز دو نفر توسط زمین و به اَمر خدا بلعیده خواهند شد. آنها از مدینه منوّره به قصد تعقیب و معارضه با حضرت امام مهدى(علیه السلام) به سوى مكه معظمه حركت مى‏كنند، چون به سرزمین بَیدا رسیدند، جبرئیل امین(علیه السلام) فریاد برمى‏آورد كه‏ اى سرزمین بَیدا، این گروه ستمگر را در كام خود فرو ببر. پس زمین دهان باز مى‏كند و همه آنها را در كام خود فرو مى‏برد. از بررسى روایات مَلاحم و فِتَن روشن مى‏شود كه این حادثه در حدود یك ماه بعد از ظهور حضرت ولى عصر(علیه‌السلام) رخ مى‏دهد. بدین‏ترتیب خَسف بَیدا را نمى‏توان از نشانه‏هاى ظهور به معناى اَخَصّ كلمه به شمار آورد، بلكه باید آن را از نشانه‏هاى قیام حضرت دانست.

بر اساس روایات فراوانی، ظهور حضرت در روز جمعه، بیست و سوم ماه رمضان و قیام آن حضرت در روز عاشورا خواهد بود. بدین‏ترتیب میان ظهور و قیام دقیقاً سه ماه و هفده روز فاصله است كه دو نشانه از نشانه‏هاى حتمى در این فاصله رخ مى‏دهد: خسف بیدا و قتل نفس‏زكیه.

خسف بیداء یكى از نشانه‏هاى حتمى قیام حضرت ولى الله الاعظم، امام زمان(علیه‌السلام) مى‏باشد كه با هیچ خسف دیگرى قابل اشتباه نیست.

قرآن مجید در دو مورد پیرامون خسف بیدا سخن گفته:

« یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقاً لِمَا مَعَكُم مِن قَبْلِ أَن نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا ... »؛ اى كسانى كه كتاب داده شده‏اید، به آنچه فرو فرستادیم درحالیكه تصدیق كننده كتابى است كه با شماست، ایمان بیاورید، پیش از آنكه بر چهره‏هایى بزنیم و آنها را به پشت سر برگردانیم.*2

خداوند در این آیه اهل كتاب را از روزى بیم داده كه در آن روز بر چهره‏هایى زده مى‏شود و صورتشان به پشت سرشان برگردانیده مى‏شود. مبرّد گفته: این تهدید الهى تاكنون اتفاق نیفتاده، ولى به حال خود باقى است تا پیش از رستاخیز با مسخ شدن افرادى و برگشتن صورتهایشان به پشت سرشان تحقق پیدا كند.

اما اینكه این تهدید الهى كى اتفاق خواهد افتاد؟ روایات فراوان از پیشوایان معصوم داریم، كه به یك نمونه از آنها بسنده مى‏كنیم.

حضرت امام باقر(علیه السلام) در یك حدیث بسیار طولانى از سپاه سفیانى و جنایات وحشیانه آنها سخن گفته، در پایان از تعقیب نمودن حضرت صاحب الامر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) توسط آنان و ورود آنها به سرزمین بیداء گفتگو كرده، مى‏فرماید: آن‏گاه منادى آسمانى ندا مى‏دهد: یا بَیْدا اَبیدى بِالْقَوم؛ اى سرزمین بیدا این گروه را نابود كن. پس زمین دهان مى‏گشاید و آنها را در كام خود فرو مى‏برد، به جز سه تن كه از تیره كلب هستند. خداوند صورت آنها را به پشت‏ سرشان برمى‏گرداند. آن‏گاه آیه را تلاوت كردند و فرمودند: این آیه در حق آنها نازل شده است. این حدیث به همین تعبیر از طریق عامه نیز از امام باقرعلیه السلام روایت شده است.

قرآن‏كریم در آیه دیگرى فرموده: « وَ لَوْ تَرى اِذْ فُزِعوا فَلا فَوْتَ وَ اُخِذوا مِن مَكانٍ قَریبٌ» اگر آنان را مشاهده كنى كه دچار وحشت شده‏اند و رهایى ندارند و از مكان نزدیك گرفتار مى‏شوند.*3

در روایات فروان تأكید شده كه این آیه در مورد خسف بیدا نازل شده است.

امیرمؤمنان، حضرت امام علی ‏علیه السلام از گسیل داشتن لشكرى جرّار به مدینه توسط سفیانى سخن گفته و در پایان از فرو رفتن آنها در كام زمین در سرزمین بَیدا گفتگو نموده، مى‏فرماید: این است معناى كلام خداوند كه مى‏فرماید: « وَلَوْ تَرى اِذْ فُزِعوا».*4

همچنین در ضمن یك حدیث طولانى كه به صورت مكتوب براى معاویه ارسال نموده، از فرجام سیاه سفیانى و از فرو رفتن سپاه او در سرزمین بیدا با استشهاد به آیه یاد شده خبر داده، در پایان مى‏فرماید: آنها از زیر قدم‏هایشان در زمین فرو مى‏روند و كسى از آنها باقى نمى‏ماند، به جز گزارش‏گرى كه خداوند صورتش را به پشت سرش برمى‏گرداند. و در حدیث دیگرى از ساربانى سخن مى‏گوید كه شترش رَم مى‏خورد. او به دنبال شترش مى‏رود، چون بر مى‏گردد كسى را نمى‏یابد و سر نخى پیدا نمى‏كند، وى گزارش آنها را براى مردم بازگو مى‏كند.

ابوحمزه‏ثمالى از امام زین العابدین(‏علیه السلام) روایت مى‏كند كه این آیه در مورد سپاه سفیانى است كه در سرزمین بیدا از زیر قدم‏هایشان گرفتار مى‏شوند.

در احادیث عامه تعداد لشكر سفیانى كه در بیدا هلاك مى‏شوند را 70000 نفر نقل كرده‏اند. در این احادیث هدف از این لشكركشى را پیكار با حجت خدا و تخریب خانه خدا بیان كرده‏اند.

در احادیث فراوانی از عملكرد سپاه سفیانى به ویژه از قتل و غارت آنها در شهر مدینه سخن رفته و گفته شده است: لشكریان سفیانى مدینه را ویران مى‏كنند، شدیدتر از واقعه حَرَّه.

داستان حرّه سیاه‏ترین كارنامه سپاه یزید بن معاویه است كه یك سال بعد از فاجعه كربلا به فرمان او در منطقه حرّه از محلّات مدینه منوره انجام یافت. فاجعه حرّه به قدرى شرم‏آور است كه هیچ مورّخى به خود اجازه نداده است مشروح آن را بر روى صفحات كاغذ منعكس كند. در مورد سپاه سفیانى و خَسفِ آنها در سرزمین بیدا، دامنه سخن بسیار گسترده است، امّا به جهت جلوگیری از اطالهء کلام، بحث به پایان می رسد.

پي‌نوشت:

*1- بلاد جبل، قم و قزوين و همدان و كردستان و كرمانشاهاست.

*2- قرآن مجید، سوره نساء، آیه 47

*3- سوره سبا، آیه 51

*4- غیبت نعمانی، ترجمه محمد جواد غفاری، صفحه 422، باب 18، حدیث

نشانه های قبل از ظهور حضرت مهدی علیه السلام

آخرین گفت‌وگوی برهان‌الدین ربانی درباره‌ی بیداری اسلامی

| دو روز پیش از شهادت و در حاشیه اجلاس بین‌المللی بیداری اسلامی تهران |
بیش از یك دهه از حضور نظامی ایالات متحده‌ی آمریكا در افغانستان می‌گذرد و هنوز هم بهترین بهانه برای تداوم آن، مبارزه با تروریسم است. تروریسمی خودساخته كه بهای آن را ملت مسلمان و مظلوم افغانستان می‌پردازند. ترور پروفسور برهان‌الدین ربانی، رئیس‌جمهور سابق افغانستان آخرین شاهكار حضور و اِعمال سیاست‌های ضد تروریستی نظام سلطه در افغانستان است. «شهيد پرفسور برهان‌الدين ربانى چه در دوره‌ی اشغال افغانستان توسط شوروى و جريان چپ و چه در دوره‌ی تسخير اين كشور مظلوم توسط ناتو و غرب از افراد حاضر در صف اول مبارزه با اشغالگران بود. حضور وى در حركت‌هاى جهادى از همان ابتداى نياز افغانستان به مردان شجاع آغاز شد. وى از پايه‌گزاران حزب «جمعيّت اسلامى» بود كه از گروه‌هاى مهم جهادى افغانستان به حساب مى‌آيد و افرادى همچون مرحوم احمد شاه مسعود - شير دره‌ی پنجشير - از اعضاى مؤثر آن بود.»^*
استاد ربانی اوایل هفته‌ی گذشته میهمان اجلاس بیداری اسلامی در ایران بود كه در روز افتتاحیه به بیان دیدگاه‌ها و نظرات خود در قبال بیداری اسلامی پرداخت. گفت‌وگوی كوتاه ما با رئیس فقید «شورای صلح افغانستان»، دو روز قبل از شهادتش انجام شده است.
دریافت صوت مصاحبه

«بیداری اسلامی» یکی از تعبیرهایی است که از سوی مقامات و مبلغان دولتی  درباره‌ی قیام‌های مردم کشورهای تونس و مصر و بحرین و یمن  به کار گرفته می‌شود. (تعبیری که البته از اعتراضات مردمی  در کشور برادر سوریه دریغ می‌شود. شاید به خاطر آنکه اسلام مردمان تحت حکومت موروثی خاندان اسد تضعیف شده است.)

وقتی که سروران عالی‌ مقام یک قید اسلامی را پس پشت چیزی می‌نشانند، چه چیزی باید از آن فهمید. مثلا وقتی که عبارت «اسلامی»  را در این موارد به کار می‌برند: دانشگاه (دانشگاه اسلامی)، بانکداری (بانکداری اسلامی)، علوم انسانی (علوم انسانی اسلامی)، قیام‌های ضداستبدادی منطقه (بیداری اسلامی) و ... در واقع چه کاری انجام می‌دهند و چه هدفی دنبال می‌کنند.

به نظر می‌آید رهآورد این نوع نام‌گذاری برای این سروران نوعی حس تملک بعد از ناآشنایی‌زدایی است. یعنی این پدیده‌‌های غریب بعد از این نوع نام‌گذاری ظاهرا برای سروران صورت پدیده‌ی را می‌یابند که گویا این بزرگان کاملا به اسرار و بواطن آن‌ها آشنایی دارند و لذا می‌توانند برای این پدیده‌ها نسخه بپیچند، در اختیارشان بگیرند و مدیریت‌شان کنند.